Savaşa gitmekten mutluyum, Albert Soler

Netamiau’yu televizyonda gördüm – ev kedisi ona böyle sesleniyor – sanki kendisi bir sipere girecekmiş gibi kurşun geçirmez yelek giymiş bazı askerleri teftiş ederken, bir savaş cephesine en çok yaklaştığı an geldiğinde karısı için makul bir mazeret olmadan eve geç geldi. Öyle olduğu biliniyor Madelman Soldier gibi giyinmenin modasıZelensky de bunu yapıyor -bu küçük yeşil kazağıyla- ülkeleri dolaşıp merhamet için füze talep ederken hanımefendi, istemek ne kadar üzücü ama çalmak daha da üzücü.

Hayatta Madelman gibi giyinerek yürümek liderleri daha sevimli kılıyor, çelişkili bir şekilde onlara huzurlu bir görünüm veriyor; Netamiau’yu zararsız, mafsallı bir oyuncak bebek olarak görüyor ve onun bütün bir sivil nüfusu yok edebileceğine inanmıyor. Bir Madelman asla bu tür vahşet yapmaz, Netamiau da öyle, bu yüzden diğer tarafa baktık ve her şey bitti.

Alakalı haberler

Bu yüzden İsrail liderinin istediğini yapmak için tamamen beyaz olmasa da çok beyaz bir kartı var, çünkü o küçük adamların bize zevk verdiği bir Madelman’a kızmak için çok huysuz olmanız gerekir. İspanya’da hala pek bir şey yok fahri kral dışında onlar gibi giyinme geleneğiMadelman Safari gibi giyinerek, sanırım siyah taşıyıcısıyla ve her şeyiyle ava çıkacaktı, böylece hiçbir şey eksik olmayacaktı. Bir keresinde Bakan Margarita Robles, miğfer ve yelek ile bir asker kostümü yapmaya çalıştı, ancak bunun bir Madelman’den çok kel ve korkmuş bir serçeye benzediği ortaya çıktı, bu yüzden sağduyulu bir şekilde deneyin tekrarlanmamasına karar verildi.

Madelman Netamiau’yu televizyonda gördüğümde kask takmıyordu; telsiz, el feneri ve dürbünle birlikte aksesuar kutusunda saklanıyordu. Gerçek görünüşlü bir askere hazır olup olmadığını sordu ve gülümseyerek olumlu yanıt verdi. Düşmanları hasta, kadın ve çocuklar olsaydı ve görevi sivil binaları yıkmak olsaydı, gerçek asker nasıl hazır olmazdı ve gerçek asker nasıl gülümsemezdi. Madelman’ın ona emanet ettiği görev (bu oyuncakların nasıl geliştiğini, konuştuklarını ve ona göre her şeyi görmemiz gerekiyor) zorluk açısından ona çocukluğunda fuar standında hedefleri vurduğu zamanları hatırlattı. Üstelik bu sefer para ödemeden olacaktı. Nasıl mutlu olunmaz?

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir